کد مطلب:288432 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253
شمائل مهدی
در سنن، ابوداود می نویسد: او در خلق (به ضمه) شبیه رسول خدا است ولی در خلق (به فتحه) شبیه ایشان نیست. لیكن به روایت نعمانی در كتاب غیبت، حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام فرموده است: انه یشبه نبیكم فی الخلق و الخلق: او در خلقت و خلق و خوی شبیه پیامبرتان می باشد. در روایت است كه: علی خده الایمن خال كانه كوكب دری: بر گونه راستش خال همچون ستاره درخشان است. در روایت دیگر بیان شده: كان وجهه كوكب دری فی خده الایمن خال اسود: چهره اش در نور افشانی اختری تابناك را ماند كه در گونه راستش خالی سیاه است و در حدیث آمده است:
[ صفحه 27]
افرق الثنایا اجلی الجبهه. میان دندانهای پیشین (حضرتش) فاصله - است و - و پیشانی (حضرتش) پهن و بزرگ -می باشد-. و نیز در روایت است كه: پیشانی بلند و در (اطراف دو شقیقه كم مو). حضرت امیر علیه السلام در توصیف ایشان فرموده است: انه شاب مریوع القامه، حسن الوجه و الشعر یسیل شعره علی منكبیه، و یعلو نور وجهه سواد شعر لحیته و راسه، اجلی الجبین، اقنی الانف، ضخم البطن، بفخده الیمنی شامه، افلج الثنایا: او جوانی است با قامتی متوسط و سیمائی دلربا. مویش بر دو كتفش آویزان است. نور چهره اش بر سیاهی موی محاسن و سرش غلبه دارد. بر ران راستش خالی است و بین و بین دندانهای پیشین وی فاصله وجود دارد. امام محمد باقر علیه السلام در ذكر شمائل فرزندش مهدی بیان می دارد: مشوب حمره، غائر العینین، مشرف الحاجبین، عریض ما بین المنكبین، براسه حزار و بوجهه اثر: رنگ چهره اش به سرخی می گراید، چشمانش در چهره فرو رفته، ابروانش برجسته، و میان دو شانه اش پهن است، در سرش (در ریشه موهایش) بسامن سبوس (شوره) وجود دارد و در صورتش ویژگی
[ صفحه 28]
(خاص) است. صبای مصری در كتاب اسعاف الراغبین می نویسد: جوانی است سیاه مژگان (یا سیاه چشم) با ابروئی پیوسته بینی ای كشیده، محاسنی پر پشت، و دو خال كه یكی بر گونه راست و دیگری بر دست راستش قرار داد. در الفصول المهمه اثر ابن صباغ نیز آمده كه رنگ اندام و سیمای مهدی گندمگون است. در آینده حدیث امام رضا علیه السلام را خواهیم آورد كه می فرماید امام عصر به هنگام ظهور، سنی كهن دارد ولی در منظری جوان آشكار می شود به حدی كه وی را چهل ساله یا كمتر تصور می نمایند.
[ صفحه 27]
افرق الثنایا اجلی الجبهه. میان دندانهای پیشین (حضرتش) فاصله - است و - و پیشانی (حضرتش) پهن و بزرگ -می باشد-. و نیز در روایت است كه: پیشانی بلند و در (اطراف دو شقیقه كم مو). حضرت امیر علیه السلام در توصیف ایشان فرموده است: انه شاب مریوع القامه، حسن الوجه و الشعر یسیل شعره علی منكبیه، و یعلو نور وجهه سواد شعر لحیته و راسه، اجلی الجبین، اقنی الانف، ضخم البطن، بفخده الیمنی شامه، افلج الثنایا: او جوانی است با قامتی متوسط و سیمائی دلربا. مویش بر دو كتفش آویزان است. نور چهره اش بر سیاهی موی محاسن و سرش غلبه دارد. بر ران راستش خالی است و بین و بین دندانهای پیشین وی فاصله وجود دارد. امام محمد باقر علیه السلام در ذكر شمائل فرزندش مهدی بیان می دارد: مشوب حمره، غائر العینین، مشرف الحاجبین، عریض ما بین المنكبین، براسه حزار و بوجهه اثر: رنگ چهره اش به سرخی می گراید، چشمانش در چهره فرو رفته، ابروانش برجسته، و میان دو شانه اش پهن است، در سرش (در ریشه موهایش) بسامن سبوس (شوره) وجود دارد و در صورتش ویژگی
[ صفحه 28]
(خاص) است. صبای مصری در كتاب اسعاف الراغبین می نویسد: جوانی است سیاه مژگان (یا سیاه چشم) با ابروئی پیوسته بینی ای كشیده، محاسنی پر پشت، و دو خال كه یكی بر گونه راست و دیگری بر دست راستش قرار داد. در الفصول المهمه اثر ابن صباغ نیز آمده كه رنگ اندام و سیمای مهدی گندمگون است. در آینده حدیث امام رضا علیه السلام را خواهیم آورد كه می فرماید امام عصر به هنگام ظهور، سنی كهن دارد ولی در منظری جوان آشكار می شود به حدی كه وی را چهل ساله یا كمتر تصور می نمایند.